“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 31/12/2015 tarih ve 2012/244-2015/254 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, davalı adına tescilli 2007/04370 nolu patentin dava dilekçesinde belirtilen dökümanlara göre yeni ve buluş basamağını taşımadığı, bunun eş değeri patentin EPO tarafından iptal edildiğini ve iptal kararının kesinleştiğini, dava konusu patentin bölünmüş patent olduğunu ve bölündüğü ana patentteki koruma kapsamını aştığını ileri sürerek patentin hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalı vekili, patentin yeni ve buluş basamağına sahip olduğunu, davacının sunduğu delillerin patentin yeni ve buluş basamağını etkilemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; hükümsüzlüğü istenilen patent USE 60- 102,504/ 4 nolu ve 30/09/1998 tarihli USE 60/102/506 rüçhan hakkından yararlanılarak 29/09/1999 tarihinde yapılan PCT/ USE 99/22622 sayılı Uluslararası başvurunun ulusal aşamada 2001/000883 sayılı başvurudan bölünerek başvurusu yapılan 2007/04370 sayılı patent olup, buluşun göz, kulak ve burun tedavisi için antibiyotik bileşimine ilişkin olduğu, buluşun bileşimleri ve yöntemlerinin antibiyotiklerin yeni bir sınıfının kullanımını esas aldığı, kontantrasyon aralığının %0,35 – % 1,0 olarak gösterildiği, Avrupa Patent Ofisi Teknik Temyiz Kurulunun T0015 – 07 sayılı kararı ve bu kararı onayan Büyük Temyiz Kurulunun ve 0013 / 09 sayılı kararı ile dava konusu patentin sahip olduğu aralıktan daha geniş bir aralığa sahip olan ve dava konusu patentin aile patenti konumundaki EP 1117401 nolu patentin iptal edildiği, EPO Temyiz Kuruluna konu olan patentle dava konusu patentin konuları aynı olup sadece kontantrasyon aralığının farklı olduğu, patent konusu buluşun kontantrasyon ağırlık aralığının EPO tarafından iptal edilen patentin aralığı içinde kaldığı, davalının iddia ettiği dokuya nüfuz özelliğinin buluş basamağı taşımadığı, nüfuz ne kadar iyi olursa olsun önemli bir antibakteriyel güç yokluğunda makul bir etkinliğin oluşmayacağı, önemli olanın aktif maddenin etkinliğinin yüksek olması olup bunun da zaten D2 dokümanında belirtilen antibiyotiklerle sağlandığı onun ise tekniğin bilinen durumuna dahil olduğu, patent başvuru tarihinde D1 dokümanına göre oftalmik enfeksiyonları tedavisi için antibiyotik hazırlamak isteyen bir uzmanın oftalmik antibiyotik bileşimleri için kinolon grubundan ofloksasin, mokloksasin gibi daha az etkili bileşimler yerine D2 dokümanı ile vakıf olduğu ve aynı enfeksiyonlar için bunlardan kat kat daha etkili olduğunu bildiği moksifloksasin kullanacağının kaçınılmaz olduğu, bu etkin maddenin aynı enfeksiyonun tedavisinde daha güçlü olduğu, öte yandan EPO’nun iptal edilen patent aralığı içinde hastaya hangi oranda ve hangi ağırlıkta antibiyotik verileceğine hastayı tedavi eden doktorun karar vereceği, bu işlemin bir tıbbi tedavi metodu olduğu ve 551 sayılı KHK’nin 6/1.e maddesi gereğince tedavi metotlarının patentlenmesinin de yasak olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı adına tescilli 2007/04370 nolu patentin hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yargıtay Kararı
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, patentle koruma altına alınan buluşun ilgili olduğu teknik alanda uzman kişiler tarafından tekniğin bilinen durumundan aşikar bir şekilde çıkartılabilecek bir faaliyet sonucu gerçekleştirilebileceğinin anlaşılmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynakça ; Yargıtay