“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/12/2014 gün ve 2014/149 – 2014/284 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/04/2017 gün ve 2015/14439 – 2017/2248 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacının İddia ve Görüşleri
Davacı vekili, müvekkilinin “destech”, “destek”, “destek akademi”, “destek danışmanlık” ve benzeri ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “wd webdestek.” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı TPMK’ye başvuruda bulunduğunu, 2012/32277 kod numarasını alan başvurunun, Resmi Marka Bülteni’nde ilanı üzerine müvekkili tarafından Markalar Dairesi Başkanlığı’na itirazda bulunulduğunu, ancak itiraz yerinde görülmeyerek reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, oysa müvekkili markasının ve başvurunun bu marka ile karıştırılma ihtimali bulunacak düzeyde benzer olduğunu, müvekkilinin tanınmışlığından haksız yararlanacağını bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu belirterek, 2014-M-4388 sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalının İddia ve Görüşleri
Davalılar ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararı
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay Kararı
Dava, TPMK YİDK kararının iptali ve marka hükümsüzlüğü talebine ilişkin olup mahkemece taraf markaları arasında 556 sayılı KHK 8/1-b maddesi anlamında bir benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi hükmü uyarınca, tescil için başvurusu yapılan marka, tescil edilmiş veya tescili için daha önce başvurusu yapılmış bir marka ile aynı veya benzer ise ve tescil edilmiş veya tescili için başvurusu yapılmış bir markanın kapsadığı mal ve hizmetlerle aynı veya benzer ise, tescil edilmiş veya tescili için başvurusu yapılmış markanın halk tarafından karıştırılma ihtimali varsa ve bu karıştırma ihtimali tescil edilmiş veya tescil için başvurusu yapılmış bir marka ile ilişkili olduğu ihtimalini de kapsıyorsa, marka sahibinin tescile itirazı üzerine başvurunun reddine karar verilir.
Somut olayda taraf markaları dikkate alındığında davalı 2012/32277 nolu başvurusunun 42. sınıf hizmetler için “wd webdestek” ibaresinden oluştuğu, davacı itiraza dayanak markalarının ise “DESTEK”, “DESTECH”, “DESTEK AKADEMİ”, “DESTEK PATENT”+şekil” ve destek esas unsurlu ibarelerden oluştuğu ve davalı başvurusundaki hizmetler yönünden koruma altında bulunduğu anlaşılmıştır. Davacı markalarının destek esas unsurlu markalardan oluşması, taraf markaların hitap ettikleri ortalama tüketici dikkate alındığında markalar arasında bir ilişki kurma yanılgısına düşebileceği, işletmeler arasında ilişkilendirme ihtimali de dahil olmak üzere başvuru konusu 42. sınıf yönünden iltibas tehlikesi yaratacağı, Dairemiz incelemesinden geçerek kesinleşen ve davacı şirketin taraf olduğu 2014/15475 K, 2019/888 K sayılı ilamların da emsal mahiyette olduğu, bu anlamda taraf markaları arasında 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu kabul edilerek değerlendirme yapılması gerekirken mahkemece yukarıda yazılı gerekçe ile davanın reddi yönünde hüküm kurulması doğru olmamış, davacı şirket vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 19.04.2017 tarih, 2015/14439 E 2017/2248 K sayılı onama ilamının kaldırılarak, mahkemece verilen kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 19.04.2017 tarih, 2015/14439 E 2017/2248 K sayılı onama ilamının kaldırılarak, mahkemece verilen kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin, temyiz ilam ve karar düzeltme harcının karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 08.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak; Yargıtay