Tescilli Markanın Haklı Bir Neden Olmaksızın Beş Yıldan Fazla Kullanılmadığına Dayalı Markanın İptali; Davalı tarafın ispat etmesi gerekir.
T.C. YARGITAY ONBİRİNCİ HUKUK DAİRESİ 2005/2901 ESAS, 2006/5144 KARAR
# İSPAT YÜKÜ # MARKA İPTALİ #
“ÖZET” TESCİLLİ markaNIN HAKLI BİR NEDEN OLMAKSIZIN BEŞ YILDAN FAZLA KULLANILMADIĞINA DAYALI MARKANIN İPTALİNE İLİŞKİN DAVADA, MARKANIN 5 YIL KESİNTİSİZ KULLANILMADIĞININ AKSİNİ DAVALI TARAFIN İSPAT ETMESİ GEREKİR.
“İçtihat Metni” Taraflar arasında görülen davada (İstanbul Birinci Fikri ve Sınai .aklar Hukuk Mahkemesi)nce verilen 25.11.2004 tarih ve 2003/757-2004/693 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, temyiz dilekçesinin süresinde verildiği anlaşıldıktan, tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, sekiz yıldır müvekkiline ait TV kanalında yayımlanarak tanınmış marka haline gelen program adı “T… T…” ibaresinin davalı tarafından haksız biçimde adına tescil ettirildiğini, bu markanın davalı tarafından beş yıl içinde haklı bir neden olmadığı halde kullanılmadığını ileri sürerek, 556 sayılı KHKnın 14. maddesi yollaması ile 42. maddesi uyarınca davalı markasının hükümsüzlüğünü ve terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tescilden itibaren beş yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini savunmuştur. Mahkemece, davacının tescil ettirdiği markayı beş yılı aşkın bir süredir kullanmakta olmasına davalının ses çıkarmayarak daha sonra hükümsüzlük isteminde bulunmasının MKnın 2. maddesi hükmüne uygun düşmeyeceği sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 19.06.2003 tarihli dava dilekçesinde, davalının adına tescilli hizmet markasının tescil edildiği 04.06.1996 tarihinden itibaren haklı bir neden olmaksızın beş yılı aşkın süredir kullanmadığı ileri sürülerek 556 sayılı KHKnın 14, 42/l,c maddelerince iptali istenildiğine göre, iptal isteminin dayandırıldığı markanın kesintisiz (5) yıl kullanılmadığı iddiasının aksini ispat yükümünün davalıda olduğu gözetilerek davalı tarafın bu yöndeki kanıtları toplandıktan sonra yapılacak değerlendirme sonucunda anılan maddelere dayalı iptal istemi hakkında bir karar verilmek gerekirken, belirtilen vakalara ve yasal nedenlere uygun düşmeyen iyi niyet kurallarına aykırı davranıştan bahisle davanın reddi doğru görülmemiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 04.05.2006 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.